گوشواره سوزندوزی بلوچ
داستان سوزندوزی
«کوران جریانی‌ست برای پایداری» سوزندوزی بلوچ نوعی رودوزی سنتی متعلق به قوم بلوچ می باشد، هنری اصیل و ریشه‌دار که با طبیعت لطیف و صمیمی زن بلوچ آمیخته است، این هنر تلفیقی‌ست از رنگ‌های خالص و طبیعی و نقش آرام طبیعت.
.
جامه‌های روی نقش برجسته‌های پیش از اسلام حکایت از رواج سوزندوزی در آن زمان دارد. درگذشته در بلوچستان پرورش کرم ابریشم مرسوم بوده و زنان بلوچ برای سوزندوزی‌هاشان از پارچه‌ی ابریشمی به اسم مهنا و از نخ‌هایی از جنس ابریشم برای دوختن نقش و نگاره‌ها استفاده می‌کردند.
.
نقش‌های عامیانه‌ی بلوچ آمیخته با زندگی مردم است٫ هر نقش ترکیبی از خط‌هاست. موتیف‌های اصلی نقش و نگاره‌ها بن‌مایه‌ی ذهنی دارد و به همین دلیل ممکن است سوزندوز در حین کار فی‌البداهه چیزی به آن بیفزاید و یا از آن بکاهد.
.
بلوچ در دنیایی از تخیل زندگی می‌کند چه بسا نقش‌هایی را می‌آفریند که صاحب آن نقش را در عمر خود به چشم ندیده است. در هر منطقه نقوش از لحاظ فرم و رنگ با یکدیگر متفاوت می‌باشد.
.
در مناطق جنوبی بلوچستان نقوش سوزندوزی ریزتر٫ پرکارتر و رنگ‌ها تند و تیزتر بوده درحالی‌که در مناطق شمالی و شرقی نقوش ساده‌تر و رنگ‌ها روشن و ملایم هستند. به نظر می رسد قسمت عمده‌ای از معانی نمادین رنگ‌ها به سنت‌ها و محیط‌های اجتماعی خاصی که در آن زندگی می‌کنیم بستگی دارد.
.
در بلوچستان رنگ‌ها تحت تأثیر اصول قبیله‌ای، تاریخی، حماسی، مظلومیت و محرومیت مردمان آن و ایستادگی در مقابل بسیاری از نابرابری‌های جامعه مانند استثمار، فقر، تبعیض و شبیخون‌های داخلی و خارجی قرار گرفته است.
.
زن صبور بلوچ در کار خود بیشتر از رنگ‌هایی استفاده می‌کند که به نوعی بیانگر صورت‌هایی از عدم امنیت و آرامش و به تصویر کشیدن طبیعت بی‌قرار او باشد. قرمز، بنفش، زرشکی، نارنجی و قهوه ای ٨٠ درصد انتخاب رنگ را تشکیل می‌دهند.
.
ما (کوران) جمعی از زنان بلوچ هستیم که با تکیه بر تجربه‌ی زیسته و همچنان پژوهش و مطالعه در حوزه‌ی موتیف‌های بلوچی تلاش می‌کنیم که این هنر زنده بماند
